Nala, het schuwe ex-fokteefje

Hallo,

Dit is Nala, een Golden retrieverteefje geboren op 22 oktober 2014.

Sinds 30 mei 2021 hebben we haar opgenomen in ons gezin.

Hieronder vind je haar verhaal, zoals gepubliceerd in mijn nieuwsbrieven, vanaf het moment dat ik haar in huis heb gehaald.

Nieuwsbrief

Blijf je graag op de hoogte?

Regelmatig verschijnt er een nieuwsbrief met nuttige weetjes over honden, het verhaal van Nala en het programma van Poot in Hand.

Teken er nu op in!

Nala komt thuis - nieuwsflash 9 juni 2022

En dan komt dat berichtje van een vriendin…

Of ik iemand ken die een Golden Retrieverteefje van 6 jaar wil overnemen, een ex-fokteefje dat in december in beslag is genomen bij een failliet verklaarde grote (brood)fokker. Ze is nu al zes maanden geplaatst in een gezin, maar omwille van gezondheidsredenen kunnen die mensen het teefje niet meer bieden wat ze nodig heeft. Het dier is ongelukkig en hervallen in haar oude schuchtere gewoontes. Het gezin heeft de hartverscheurende keuze gemaakt op zoek te gaan naar een nieuw gouden mandje voor haar.

Ik bied nog aan ze tijdelijk op te vangen, moest het heel dringend zijn, maar ze willen liever onmiddellijk een definitief nieuwe thuis voor haar vinden.

Begrijp ik wel.
Ik zou mee rondhoren.

Maar dan komt kort na elkaar het slechte nieuws van de twee kwekers: de geboren nestjes zijn te klein en ik kan niet in aanmerking komen voor een pup. Ik zal geduld moeten hebben tot volgend jaar.
Het leek een teken…

Och ja, waarom geen tweede kans geven aan een herplaatsertje en die uitdaging aangaan om haar gelukkig te maken? Ze is rustig, lief met kinderen, is katten en andere honden gewoon, kan alleen zijn, …
Het plaatje lijkt te kloppen om in ons gezin te kunnen passen.
 

Welkom Nala!

Na overleg met en akkoord van mijn kinderen heb ik meteen gebeld om te melden dat ze welkom is bij ons!

Op zondag 30 mei 2021 ben ik het Golden-teefje gaan ophalen.

Het klikte onmiddellijk met Cézar. En ik smolt bij de eerste ontmoeting. Even kwamen de herinneringen aan Inca weer boven.

Wat een schatje, maar oh zo onzeker. Ze heeft al zoveel nare ervaringen meegemaakt.
Nu alles op alles zetten om van dit schuchter, onzeker beestje een vrolijke dame te maken.

Nala, we gaan je helpen om je bij ons snel op je gemak te voelen!
 

Hoe Nala zich stilaan begon thuis te voelen

Nala hebben we de eerste dagen met rust gelaten. We hebben haar laten bekomen van haar stresserende overplaatsing. Alles is nieuw en dat is best eng voor zo’n hond. Zeker voor eentje dat niet onmiddellijk vertrouwen heeft in iedereen.

Even lijkt de levenvreugde totaal uit haar verdwenen te zijn. Precies of ze heeft het opgegeven...

Ze eet bijna niet waar we bij staan, ze durft de deur niet door, is doodsbang om achtergelaten te worden als iemand een deur door gaat. Als een schuchter konijn volgt ze ons overal en schiet van schrik heen en weer, heel onrustig. Kop naar beneden, constant door haar poten gezakt en met een doorgezakte rug, soms in totale paniek...
Ze schrikt zich een ongeluk bij elke bruuske beweging.
Koekjes aannemen doet ze niet.
Af en toe een ongelukje in huis...

Haar aaien doen we enkel als ze er zelf om komt vragen. Na een paar uurtjes komt ze voorzichtig toch eens dichterbij kijken naar mijn hand! Ze blijkt toch wel een knuffelbeer.


De eerste nacht verloopt zonder problemen.

Op dag 2 heeft ze de speeltjes en kauwbotten gevonden! Ze huppelt de tuin door met een flosh in haar muil! Met het kauwbot legt ze zich een tijdje neer in de tuin en vindt eindelijk rust…

Pas op dag 3 ga ik met haar aan de lange leiband even het parkje achter ons gaan verkennen.  We nemen onze tijd hiervoor. De eendjes in de vijver vindt ze wel interessant. De jachthond in haar komt duidelijk naar boven. 😉
Ze is doodmoe als we thuiskomen. Al die indrukken zijn haar alweer te veel. Ze legt zich op een verborgen plekje te slapen. Het teken dat ze eindelijk op haar gemak kan zijn!

Die avond eet ze wel heel haar kom eten leeg.
Hetzelfde de dag daarop.

Op dag 5 neem ik Nala en Cézar samen mee naar buiten voor een kort rustig wandelingetje. Ze doet het goed, schept moed in de aanwezigheid van Cézar, maar loopt nog gestresseerd te hijgen en is doodmoe na die korte wandeling.

Dag 6 niet buitenshuis geweest. Tijd om te bekomen. Ze ontdekt dat de achterdeur haar niet bijt en begint vrolijk rond te huppelen in de tuin.  Het is mooi om zien hoe Cézar haar letterlijk mee over de drempel loodst en haar begeleidt in haar ontdekkingstocht.

De volgende dagen bouwen we de tijd op van de wandelingen. We zien dat ze vrolijker meeloopt. De stress-kromming in haar rug is wat verminderd.

Maandag was ze klaar voor een iets langere tocht naar de dierenarts.
Ze is zo flink geweest! Dank aan Viviane Vanassche (DAP Botermarkt) die haar met het nodige geduld en zonder een trauma bij haar te veroorzaken, heeft gecheckt en behandeld. Zij is de eerste van wie Nala koekjes aanneemt! Ik wist niet wat ik zag. Trouwens Nala is op en top gezond verklaard.

Op dinsdag neem ik Nala en Cézar mee naar de hondenweide bij ons in de buurt. Het is rustig daar. We hebben de weide voor ons alleen. Zie ik daar een ontspannen hond rondhuppelen, op verkenning gaan en een sprintje plaatsen? Ze geniet er duidelijk van.

Ik ben zo blij dat dit de goede kant opgaat! Het is een schatje! Komt allemaal goed!
 

Hoe gaat het verder met NALA?

Geduld is een schone deugd - Nieuwsflash 17 juli 2021

Stap voor stap ontdooit Nala

Met mijn Golden herplaatsertje Nala in huis ben ik na anderhalve maand nog steeds niet aan trainen toe gekomen. 

Ze schrikt nog steeds bij het minste geluid, denkt dat ze altijd in de weg ligt en vlucht bij onze minste beweging weg van haar plek. Elke geopende deur is in haar ogen een kans om te ontsnappen. Ze glipt bijna elke keer snel de deur mee door.

Maar we merken stilaan dat ze ontdooit in haar nieuwe thuissituatie. Ze mag voorlopig in de mate van het mogelijke zoveel mogelijk ongedwongen haar zin doen. Stap voor stap krijgt ze de hoogstnoodzakelijke opdrachtwoorden mee om haar te doen begrijpen wat ik van haar verlang en om haar aan te moedigen dingen te ondernemen die ze voordien niet durfde.

Omdat ze nog steeds te gestresseerd rondloopt, lukt het mij maar sporadisch om haar te overhalen voedsel van me aan te nemen.

Haar eten wil ze maar binnenspelen als ik uit het zicht ben.

Het echte vertrouwen is er nog niet echt. Maar we hebben geduld.

De onweders van de afgelopen weken hebben geen goed gedaan aan haar evolutie. Opnieuw was ze van slag en onzindelijk in huis.

Buiten wandelen doet deugd

Maar anderzijds bloeit ze bij de wandelingen buiten open. Ze begint onderweg haar neus te gebruiken en geïnteresseerd te geraken in de geuren van de omgeving. Dit maakt haar heerlijk ontspannen nadien.
Begin deze week heb ik hier even gebruik van gemaakt om haar na de wandeling ZIT aan te leren. En dat lukte met een superlekker onweerstaanbaar stukje worst! Eindelijk nam ze voedsel van me aan. Voordien liep ze te gestresseerd.

Van een massagebeurt zie ik haar ondertussen ook genieten.

Nala en kinderen

En ... Omdat ze zot is van kindjes heeft ze haar korte debuut mogen maken bij de kinderworkshop. Gewoon even kennis maken tussen hen. Ze deed het geweldig! Ik ben zo fier op haar!

We komen er wel!
Maar ik zal nog even geduld moeten uitoefenen om haar opdrachtwoorden aan te leren.

HIEP! HIEP! HOERA voor NALA! - Nieuwsflash 22 oktober 2021

Nala is zeven jaar geworden!

Van een schuchter, onzindelijk volledig uit balans geraakt hondje met vluchtgedrag is zij nu mooi aan het evolueren tot een contente, vrolijke, superlieve meid waar niets kwaad in zit.

Met de hulp van mijn huisgenoten en mijn Labradoodle Cézar durft ze nu meer en bloeit ze open.
Met kleine stapjes gaan we vooruit.

Na drie maanden nam ze eindelijk voedsel uit onze hand aan en vonden we een middel om haar te motiveren dingen te leren.

Ze begon tijdens wandelingen het plezier van het snuffelen te ontdekken en leerde zich ontspannen. Niets moest, uitgezonderd naar buiten gaan door de achterdeur om in de tuin haar behoefte te leren doen in plaats van binnen.
Dat is gelukkig nu geen probleem meer behalve dan dat we nog mee buiten moeten gaan om te controleren dat ze effectief zich heeft ontlast voor we ze terug binnen laten.

Sinds twee maanden is het vluchtgedrag binnenshuis als iemand bij haar te dicht in de buurt kwam, verminderd. Ze durft al eens in haar mand te blijven liggen als we passeren. Weer een overwinning!

We starten met trainen

Sinds september gaan we af en toe op training in de hondenschool. Met een bang hartje of ze dit wel leuk zou vinden, heb ik haar meegenomen. Ze liep kwispelend het plein op. Ze genoot zichtbaar van mijn extra aandacht en het samen oefenen.

Ook het contact met de andere hondjes vond ze super!

Af en toe is iets haar nog te veel gevraagd maar met geduld en zonder dwang komen we er wel.

Enkele weekjes loopsheid staken er een stokje tussen om deze trainingen verder te zetten, maar in tussentijd zijn we opnieuw gestart en ze doet het goed!

Wat ben ik  fier op haar!

Naar de hondenkapper

Onlangs heeft ze een trimbeurt overleefd. Eerst wat onwennig en niet op haar gemak. Maar dankzij de geduldige, lieve trimster Cynthia van Shailo is ze als mooie meid rustig buiten gestapt. Ze ziet er prachtig  uit!
 

Een supersociale meid

Ze is schitterend sociaal naar andere honden, doet het ongelooflijk goed met pups en wil niets liever dan aaikes pikken bij mensen en kinderen.
 

In de auto

Aan auto rijden heeft ze wel een hekel. Dit is voor haar stress.
Na enkele korte ritten gekoppeld aan een leuke activiteit (wandeling, speurles, hondenschool, …) is ze een klein beetje meer op haar gemak in de auto.
Tot voor kort moest ik haar in de auto tillen.
De voorbije weken heb ik haar geleerd met vier poten op verschillende hindernissen te springen tot ze dit meer als routine en als leuk ging ervaren.
Zaterdag hadden we weer een overwinning te vieren. Dan is ze de eerste keer, wel met sterke motiverende superlekkere hondenbrokjes, overtuigd geweest zelf in de koffer te springen!!

Het plezier van spelen ontdekken

Ze begint ook het plezier van apporteren en een trekspelletje te ervaren en loopt fier kwispelend in huis rond met haar speelgoed. Dit is echt een wonder om zien.

We zijn zo blij deze schat in huis te hebben opgenomen. Ik zou haar niet meer kunnen missen.
Wij gaan samen nog leuke avonturen beleven.

Even een terugval - Nieuwsflash 21 december 2021

Oefenen met Nala

Ik ben sinds september met haar beginnen trainen in de hondenschool omdat ik merkte dat ze buiten opleeft tussen andere honden. En ze geniet tijdens de oefeningen vooral van het met haar bezig zijn, haar laten nadenken en kleine succesjes boeken.

Ik heb nooit gedacht op zo korte tijd haar zo ver te krijgen.

Begin december is ze geslaagd in de hondenschool om van de beginnelingen naar groep A te mogen overgaan! We zijn een superteam!

Nala herstelt van haar sterilisatie

Omdat Nala met haar penibel verleden al genoeg nestjes op de wereld heeft gezet, hebben we ook drie maanden na haar loopsheid haar sterilisatie ingepland. 8 december was het zover.
De operatie is goed verlopen en was nodig. De dierenarts stelde vast dat er wel wat cysten op de baarmoeder aanwezig waren. Een bewijs dat ons teefje toch wel afgezien heeft... Een sterilisatie bleek een nodige ingreep om verdere ontstekingen te voorkomen.

Het herstel verloopt vlot, maar …
Nala heeft nu een terugval, een mindere periode.
Ze is hervallen in het angstige vluchtgedrag binnenshuis. Waarschijnlijk een combinatie van het zich niet optimaal voelen na de operatie en het ongeluk voor haar dat de kerstperiode is aangebroken. Ze blijkt een schrik te hebben opgedaan van de kerstboom en dan vooral van de flikkerlichtjes erin. Enkel aangelijnd kan ik haar overhalen om terug binnen te komen uit de tuin.
Dit zal weer tijd vragen om haar aan deze nieuwe verandering in huis te laten wennen.
Voor een schuchtere hond is nu eenmaal elke aanpassing in haar omgeving beangstigend.

Het zal beteren als we na haar herstel opnieuw kunnen gaan trainen en haar uitdagen met leuke activiteiten.

Het nut van gehoorzaamheidsoefeningen voor een bange hond

Trainen met je hond kan echte quality time betekenen waarin hond en mens samen een leuke band kunnen opbouwen.
Trainen is eigenlijk een relatie-opbouwend extraatje in de opvoeding, om je hond te helpen functioneren in je gezin en de maatschappij.

Wel op voorwaarde dat de hond zich er comfortabel bij voelt, er een duidelijke communicatie is, je stap voor stap op het tempo van de hond werkt en niets forceert.

Het is aan jou als eigenaar je hond voldoende te motiveren zodat die de keuze maakt het voor jou te willen doen.

Nieuwsflash 26 januari 2021

Met Nala zijn we nog lang niet waar we willen zijn, maar we blijven er geduldig aan werken.

Nu die in haar ogen verschrikkelijke, onrustwekkende kerstboom in huis verdwenen is, komt ze stilaan weer meer op haar gemak.

Ik heb met haar een fantastisch programma FYSIOPET van Wellopet gevolgd van 5 lessen bij de massagetherapeut/ body&balance-instructeur Kaat Wauters.

Het is een wonder hoe Nala hierdoor verder is open gebloeid!

Eerst wat aarzelend en het niet helemaal vertrouwend heeft ze massages toegelaten die niet mals zijn. Ze zat blijkbaar van de voortdurende stress echt vast in rug, poten en achterhand. Er is ook vastgesteld dat het spier- en zenuwengebruik in haar poten niet juist was.

Het is ongelooflijk wat we haar op die paar lessen hebben zien doen en hoe ze is geëvolueerd. Met veel geduld (en lekkere snoepen 😉)  hebben we Nala over steeds hogere cavaletties, op balansmatten en -kussens zien haar spieren sterker maken.

Ik zie nu een soepeler bewegend hondje met meer durf en levensvreugd.
Ik ben naar huis vertrokken met een hele bagage aan oefeningen waarmee ik haar nu thuis zelf verder kan helpen.

Ook op de hondenschool in groep A kan ze goed mee en geniet ze zichtbaar!

Echt tof!

Nieuwsflash 30 mei 2022

Ontspannen aan het zee’tje - april 2022

Een weekje met heel de familie (ouders, zussen en broers, neven, nichten en hun kroost) aan zee kan deugd doen en is elk jaar bij ons een hele belevenis.

Spannend! Zeker voor de honden. Het kostte even tijd om te wennen aan de nieuwe situatie, maar al gauw konden ze ten volle genieten van de aandacht van zoveel mensen, kindjes en de wandelingen in de duinen en op het strand, ravotten in de golven en rennen achter de watervogels.

Voor Nala en voor Cézar was het soms wat veel, maar met inbouw van de nodige pauze- en rustmomenten hebben ze dat heel goed gedaan.

We zagen die twee honden bij momenten echt hun hartje ophalen. De dagelijkse duin- en strandwandelingen vonden ze de max!

Nala was de bijou van de familie. Kandidaten genoeg om met haar aan de leiband te wandelen, want ze liep altijd mooi zonder trekken mee. Het is alsof je niet merkt dat ze bij jou loopt.

Alleen… als Nala vogels zag vóórdat de persoon aan de andere kant van de leiband het doorhad, kon het wel eens gebeuren dat ze zich plots losrukte en achter de vogel aanging. Ja, haar jachtinstinct is groot en onberekenbaar…
Gelukkig kwam ze, als de vogels waren opgevlogen, het merendeel van die keren op het strand vlot terug of kon een voorbijganger haar gemakkelijk lokken en tegenhouden tot wij er bij waren.

Een ongeluk is snel gebeurd...

Op een bepaalde dag waren we haar bijna kwijt… Ze had verongelukt kunnen zijn…

We hadden haar meegepakt op de pier van Nieuwpoort.

Aan de railing stond het vol met nieuwsgierigen die foto’s probeerden te maken van de twee zeehonden die op de golfbreker vlak naast de pier lagen te zonnen in het gezelschap van een bende meeuwen.
Ook onze familieleden gingen aan de railing staan.

Plots slaakt de persoon die Nala vasthad een gil! Ik zag enkele meter verder Nala hangen aan haar harnas en leiband naast de pier, vier meter boven de golfbreker… HELP!
Mijn hart stond stil...

Gelukkig hadden ze de leiband goed vast en had Nala een stevig harnas om. Uit voorzorgen voor ontsnappingspogingen vanuit paniekaanvallen had ik mijn lesje geleerd.
Enkele omstaanders hebben haar supersnel terug op de pier getrokken. Ik heb Cézar aan de eerste de beste doorgegeven en ben haar mee gaan helpen optrekken.

Mijn familieleden en ik waren in shock, Nala inclusief. Die had een roodblauwe tong en tandvlees en zat er verslagen bij op de pier, nog enkele minuten aan het bekomen. Even later heb ik haar uit shock gekregen.
Ze had er gelukkig niets aan overgehouden. Ze wandelde daarna vlot met me mee.
Ik en mijn familie hebben er de volgende dagen nog enkele nachtmerries van gehad.

Hoe had dit kunnen gebeuren? Nala was gefixeerd geraakt door de meeuwen op de golfbreker, is door de railing gestapt, haar blik waarschijnlijk gefixeerd op de meeuwen en niet gezien dat er een afgrond was. Honden hebben immers nauwelijks dieptezicht en als hun jachtinstinct aanstaat, denken ze totaal niet meer na. Het kan ook zijn dat ze dat gevaar als pup nooit heeft leren inschatten.

Het was een ongeluk, niemand kon hier wat aan doen en het was razendsnel gebeurd… Maar gelukkig goed afgelopen!

En ja, ik heb de rest van de vakantie, ondanks…, nog kandidaten gevonden die Nala wilden vasthouden tijdens het wandelen.

Met dit voorval had ze nog meer de harten van de familieleden gestolen.

Zo zie je maar. Met een bange hond kan je maar best voortdurend op je hoede zijn. Ze kunnen plots de gekste stoten uithalen…

Eendenseizoen

De eendjes uit de vijver achter onze tuin hebben het paarseizoen ingezet.

Dat betekent heel veel gekwette van opvliegende eenden die in onze tuienne en in onze straat landen en rondwandelen.

Nala heeft zich weer van haar beste kant laten zien...

Zij en vogels...

Het eerste wat ik doe elke dag als ik beneden kom, is de honden in de tuin laten.

Plots klinkt er een hels gekwaak! Ik zie Nala naar een eend toesluipen en plots had ze die in haar muil! Ze heeft er vijf minuten mee in haar muil in tuin en huis rondgelopen en ze wou die niet afgeven.

Pas als ik kwam ruilen voor haar etensbak heeft ze de eend, het arme beestje intussen volledig slaphangend en met niet veel leven meer in, aan mij afgegeven.

Ik heb de eend buiten het bereik van de honden even op de tuintafel gelegd en ben het poortsleuteltje gaan halen om de eend in het park te kunnen leggen.

Toen ik terugkwam met de sleutel, zat de eend plots levend en wel weer rechtop!

Wonder! Die leeft!

In het park vloog hij onmiddellijk terug naar zijn vriendjes in de vijver. Hij is er vanaf gekomen met een mankepoot, maar stelt het ondertussen weer helemaal wel!

Die retrievers he! Geboren om met een zachte beet prooien te dragen en niet om ze te doden.

30 mei 2022 - NALA één jaar bij ons!

Vandaag vieren we feest!

Exact een jaar geleden kwam NALA als schichtig ex-fokteefje bij ons wonen.
Vandaag zien we dat ze een oh zo fantastische evolutie heeft doorgemaakt! Het is een lieve vrolijke meid geworden die terug levensvreugde en zelfvertrouwen heeft gevonden.

NIEUWSFLASH 31 augustus 2022 - Lentebloesems en herfstperikelen

Lentebloesems

Nala stelt het nu min of meer goed. Maar we hebben met haar weer wat fratsen meegemaakt.

In de lente heb ik in mijn tuin tegen de houten afsluitingen wat klimplanten geplant.

Begin juni verschijnen de eerste bloemen aan weelderig opklimmende planten. Een prachtig zicht en ik ben trots op mijn eerste Passiflora-bloem!

Op een donderdagavond vertrek ik zoals gewoonlijk voor de training met Nala naar de hondenclub.
Ze loopt een beetje suf mee naar de auto, maar dat zal wel door de warmte zijn die vanavond nogal blijven hangen is.
Ik bekijk nog een eerder sms-berichtje van mijn zoon met de opmerking ‘Nala eet planten op in de tuin’. Ik denk, dat is nu al geen probleem meer want ze gaat mee naar de les.

Normaal gezien springt ze enthousiast in mijn autokoffer, maar vandaag zwijmelt ze toch een beetje en slaagt er niet in haar achterpoten mee in mijn koffer te krijgen. Ik geef haar een zetje en dan lukt het wel.

Aangekomen op de hondenclub, laat ik haar uit de koffer, maar ze is niet enthousiast en zakt door de poten bij het uit de koffer stappen. Ze blijft achter mij aan strompelen, precies of ze is groggy.

Wat is hier aan de hand?

Met moeite sleept ze zichzelf mee richting oefenplein.
We starten de les, maar ze blijft zwijmelen en wil nauwelijks mee vooruit. Ze geeft een beetje over en is duidelijk misselijk.
Een vriendelijke hondeneigenaar die ook mee les volgt en dierenarts blijkt te zijn, stelt voor haar even te onderzoeken. Ze heeft een gespannen buik en is duidelijk misselijk van iets. Iets verkeerd gegeten? Ik vertel dat ze twee uur geleden een klein beetje brokken gegeten heeft. Maar ineens herinner ik mij het sms-je van mijn zoon.. Ze gaat toch niet mijn net ontluikte passiebloemen opgegeten hebben?

Ik verlaat de les met haar en zoek op Internet meer info over de giftigheid van passiebloemen. En ja, deze blijken blauwzuur te bevatten wat inwerkt op het centraal zenuwstelsel en verlammingsverschijnselen en misselijkheid veroorzaken.
Mijn hond moet zo snel mogelijk braken.
Ik volg de tip om lauw zoutwater in haar muil te lepelen. Normaal heb ik altijd Norit bij maar deze keer natuurlijk net niet…

Een beetje later komt het er in twee keer uit, plantenresten, hondenbrokken en wat gal. De vriendelijke dierenarts helpt mee haar in mijn autokoffer leggen en ik vertrek onmiddellijk naar mijn eigen dierenarts waar ik gelukkig nog langs mag gaan voor grondiger onderzoek.

Nala blijkt ondertussen wat levendiger en minder misselijk en springt zelf uit de koffer. Bij mijn dierenarts krijgt ze een grondige check-up en blijkt opgeknapt omdat het gif eruit is. Haar buik voelt oké en haar hart klopt ook normaal. Ze hoeft geen extra medicijnen, alleen rust en wat water.

Oef, dat is al bij al nog goed afgelopen!

De passiebloemen zijn ondertussen met een hekje ervoor onbereikbaar gemaakt voor Nala.


Is het al herfst in de tuin?

Met de aanhoudende droogte in deze zomermaanden verliezen de bomen in het park achter mijn tuin al volop hun bladeren en vruchten. Het is precies al herfst!

Op een dag merk ik dat Nala zware diarree heeft. Ze krijgt hiervoor wat medicijnen die ik altijd in huis heb. Die avond loopt ze binnenshuis ondanks de vreselijke hitte heel onrustig over en weer alsof ze last heeft in haar buik. Ik hou haar extra in het oog en laat haar regelmatig in de tuin om haar behoefte te kunnen gaan doen.

Later op de avond blijkt het beter te gaan en ik besluit de volgende dag af te wachten.

Die ochtend zie ik haar achteraan in de tuin op de grond dwangmatig snuffelen alsof ze iets zoekt.
Ik ga kijken en merk dat het vol ligt met groene onrijpe eikels. Ze gaat die toch niet opgegeten hebben?
De symptomen kloppen wel met wat ze beschrijven over de giftigheid van eikels.

En deze blijken zeer giftig te zijn! Vooral de groene…

Mijn eerste taak uit voorzorg elke dag is nu de eikels uit mijn tuin verwijderen vooraleer Nala de kans krijgt deze te vinden.

Nala is ondertussen weer de vrolijke oude. Je moet ze toch in het oog houden, die!

Hopelijk heeft ze hier op langere termijn niets aan overgehouden…

Binnenshuis toont ze een terugval.

De lage zon in deze periode van het jaar veroorzaakt door onze vensters felle lichtflitsen telkens er een trein passeert. Dit doet haar telkens in paniek rondkijken en wegvluchten. Sommige problemen krijg je er bij angstige honden amper uit...

Ze heeft ook weer een paar dagen met diarree gelopen na iets verkeerds te hebben gegeten, met de nodige stinkende cadeautjes in huis en de opkuis ervan.
Dit zijn de minder plezante momenten, maar we zouden haar niet meer kunnen missen hoor!
Gelukkig is alles nu weer in orde met haar, dankzij voldoende rust om te recupereren van de stress.

NIEUWSFLASH 3 november 2023

Wat een weer! Zo heerlijk herfst!

Dit gure weer houdt de meeste hondeneigenaars niet tegen op wandel te gaan.

Het is om buiten te wandelen wel een prachtig seizoen nu met de herfstkleuren.

Tijdens mijn wandelingen en de speurlessen merk ik dat de honden wel onrustiger zijn dit seizoen. Ze zijn overweldigd door de vele intense geuren in de natuur, alles wat beweegt door de wind en door de bedrijvigheid van de dieren tijdens de herfst.

Cézar werd tijdens onze wandeling plots hysterisch onrustig bij het ruiken en ook zien van een eekhoorn op de takken boven ons hoofd. Tijdens de speuractiviteiten is hij ook minder geconcentreerd dan anders.

Laatst trok Nala plots aan de lijn een opvliegende eend of ekster achterna. Ze heeft ze altijd gezien voor ik ze opmerk. Ze trekt haar oortjes dan heel komiek op en is één en al oog voor dat beestje. We blijven op onze hoede.

Nala loopt nu rond met een GPS-tracker aan haar halsband uit voorzorg voor moest ze zich toch een keer losrukken.

NIEUWSFLASH 3 juni 2024

Nala werd de laatste maanden slomer, vlugger moe, sliep veel en had last van onzindelijkheid.

We hebben haar een tijdje probiotica als supplement bijgegeven, andere voeding geprobeerd, maar haar stoelgang werd niet beter. Ze kon slechts korte wandelingen aan en bleef geregeld stilstaan om aan te geven dat het te veel was. Ze ging ook meer en meer actief op de grond op zoek naar allerlei verkeerde dingen om op te eten. Ze voelde zich belabberd.

Dit klopte niet meer.

Op 17 mei was ze danig verzwakt. Ik heb haar die avond bij de dierenarts moeten achterlaten. Nala heeft daar de nacht aan het infuus doorgebracht. Haar bloedresultaten wezen op een ernstige darminfectie waardoor ze onvoldoende vleesproteïnen en vitamine B12 kon opnemen. Voorlopig geen kip- of lamsvlees meer voor haar…

Ze wordt nu wekelijks door de DA opgevolgd, krijgt nu dieetvoer op basis van insectenproteïnen, cortisonen en ontstekingsremmers en wekelijks een spuitje met vitamine B12 gezien haar darmwand dit niet meer opneemt. Ze staat onder bijna continue controle van ons om te zorgen dat ze niets verkeerds eet en geregeld buiten haar behoefte kan doen. Geen gemakkelijke klus, maar ze sterkt duidelijk aan en is gelukkig aan de betere hand! Deze week heeft ze voor de eerste keer sinds lang vrolijk kwispelend 2 spurtjes getrokken en liggen rollen in het gras.

Komt wel goed zeker?